In sommige surrealistische of science fiction films hangt er een “doem” over een stad die de stad tot een soort “spookstad” herleid. De bewoners voelen dat aan, weten dat de vloek of doem er is, maar verkiezen de omerta uit vrees en drang tot zelfbehoud. Behoort dit tot het “rijk der verbeelding”?? Niet helemaal, want er zijn gemeenten waar de werkelijkheid de fictie overtreft. Neem onze eigen gemeente. Sinds jaren moet de bevolking een soort terreur ondergaan die uitgaat van e e n d e e l van de schoolbevolking van het ZAVO. Het is algemeen geweten dat de inwoners het Kerkplein en omgeving mijden als het ZAVO na de lesuren leegloopt. Pesterijen, onbeschoftheid en wangedrag zijn legio. Personen worden uitgescholden, gebruuskeerd in de bus, van het voetpad geduwd, er wordt zonder reden aangebeld, evidente verkeersregels worden overtreden… Ook milieuregels bestaan niet voor de bendes: overal wordt afval achtergelaten, op voetpaden, op huisdorpels, in tuinen; ze zorgen constant voor geluidsoverlast.… Drugsverkoop en gebruik gebeurt openlijk. Diefstallen vallen geregeld voor; ook worden -meestal autochtone- jongeren verplicht hun geld of gsm af te geven of ze worden gemolesteerd. Gewone afpersing of afpersing door Snapchat komen geregeld voor. Het taalgebruik van de onverlaten is meestal Arabisch en/of Frans; de meesten komen uit Brusselse gemeenten. Daar staan ze in verbinding met of maken deel uit van gestructureerde bendes. De dramatische “Samoerai affaire” waarbij een dode en een zwaargewonde viel, startte vanuit het ZAVO toen “leerlingen” rivaliserende Brusselse bendes opriepen om een “probleem” te Zaventem te komen oplossen…

Terreur op school

Op school vertoont die niet onaanzienlijke groep “onhandelbaren” hetzelfde gedragspatroon als daarbuiten en hierboven aangehaald. Zij bepalen in veel gevallen de gang van zaken. Vechtpartijen, verbale en fysieke agressie tegen medeleerlingen en leraren, onwettige afwezigheden, constant gebruik van gsm tot in de klas toe, roken, volstrekte ongehoorzaamheid, verwerpen van elke vorm van discipline, constant met de voeten treden van de regels i.v.m. het taalgebruik…. In veel gevallen wordt dat gedrag goedgekeurd en goedgepraat door de ouders. Wee de leraar die een opmerking durft te maken, hij wordt als racist bestempeld en krijgt de hele groep -leerling, vrienden en ouders- tegen zich. In dergelijke sfeer les geven en krijgen is onmogelijk en nefast. De onderwijskwaliteit wordt aangetast en het niveau daalt jaarlijks. De autochtone leerlingen die wel de regels volgen, zijn er de dupe van.

Lafheid

Men laat in Zaventem maar betijen. Zwijgen is de boodschap. “Inclusie”, “tolerantie”, “woke benadering” vormen sinds jaren het credo en zijn de sleutelbegrippen van de gemeentelijke machthebbers. Dezen -inzonderheid de Open VLD en de huidige burgemeester- dragen een zware verantwoordelijkheid voor het degraderen van de toestand. Zij blinken uit door gebrek aan moed en visie, conformisme, volgzaamheid, laten primeren van het partijbelang op het volksbelang.

De brief

Sinds de Samoerai affaire bestond bij de ZAVO directie -mede ook door de imagoschade- de overtuiging dat het zo niet verder meer kon. Enkele leerkrachten van “groene” en “rode” strekking remden nog af, maar de ZAVO directeur besloot nu een brief aan Minister van Onderwijs Zuhal Demir te richten met een analyse van de toestand en een vraag om hulp. De brief werd mede ondertekend door een aantal directeuren en leerkrachten uit andere gemeenten. De directeur stelt dat een groep leerlingen niet meer op de school functioneert. Maar men moet -ondanks alles- met hen verder gaan want “er is geen opvang, geen plaats in de psychiatrie of wat ze ook nodig hebben”. De directeur zegt terecht dat de schooldirecties niet de taak, tijd, ervaring of competentie hebben om met dergelijke elementen verder te werken. Wachten op het voorstel/antwoord van Demir.

Ommekeer

Een gezaghebbend persoon uit de gemeente heeft de moed gehad de kat de bel aan te binden en de lethargie te doorbreken. Hij ontvangt van overal felicitaties en in lezersbrieven steunt men hem voor 100%. Het ijs is gebroken, de doem is gelicht. Dit is “bevrijdend” voor de bevolking die zal durven reageren en nu ook klacht indienen bij feiten van overlast.

Nota: Onze parlementairen Suzy Wouters en Mercina Claes hebben de brief te berde gebracht in respect. de commissies Welzijn en Onderwijs van het Vlaams Parlement. Jan Laeremans stelde in laatstgenoemde commissie een vraag over de noodzaak aan decretale bijsturing.